Tatil Bitti!!!

"Tatil Bitti!!!" Hiç başlamış mıydı diye sormazlar mı adama? Kendimi bildim bileli tatil özlemiyle yanıp tutuşan bir bünyeyim. En son tatilimi ne zaman yaptıp hatırlamıyorum bile. Genelde Giresun-Trabzon hattına sıkışıp kalmışlığın "zaman tanımazlığını" yaşadım bugüne kadar. Zaman nasıl geçti, kaç yıl oldu da ne ben ne ailem tatil yapmadık anlayamadım. Geçen seneyle başlayan bu sene ile yükselişe geçen tatil özlemimi bu yaz da yapamadım. Bütün yaz beşinden beri kitap okuyorum. Toplam 19 kitap bitirmişim. Bazı denemelerim / şiirlerim var. Üretmişim yani. Tabii yaz boyunca bir sürü sıkıntı, stres de oldu -arkadaşlar, aile, akrabalar, hastalar, hastalıklar... Herşeyi kafaya ister istemez taktık bir yerde. Beyin boş durmuyor ki... Bu beynin de arada dinlenmek istemez mi? Bu yaz beynimi dinlendirmenin salakça bir yolunu buldum: Magazin programları. Kendi kendime Çeşme, Bodrum, Antalya görüntülerini izleyip rahatladım sanki. Ya da buna benzer bir şey. Bilmiyorum. Oyalandım en azından. O arada dedikodu da öğrendim bol bol. Kim kimle evlenmiş filan. Aslında bana ne dimi? Ama bu beyin hep edebiyat, hep felsefe okumak istemez ki. Bir diğer yöntemim de gezi dergileri karıştırmak, tur reklamlarına bakmaktı. Sanki gerçekten o tura katılacakmışım gibi sürekli kafamda plan yapıp durdum. "Oraya da giderim, buraya da giderim hohoyt" şeklinde. Beni duyan biraz sonra çantamı alıp Barcelona yollarına düşecek, oradan bir kahve için Paris'e uğrayacak, kahvesini bitirince de Amsterdam sokaklarında yürüyüşe çıkacak zannederdi. Ne kötü bir şey aslında. Kendi ülkemdeki yerlere bile gidemiyorum bir şekilde. Her sene planı yapılır, hiçbir sene hiçbir yere gidilmez. "E anne/baba izin verin ben gideyim?" Öğrenci kamplarına katılayım, ne biliyim. "Olmaz güzel kızım, özlüyoruz seni yıl boyunca." Kimsenin kimseye karşı özlemi bitmez. Bu özlemle benim tatil hasretim de yıllar boyunca dinmez sanırım. Ohh içimi döktüm rahatladım. Başlık "tatil bitti" diyor ama benim tatilim İzmir'e gitmekle asıl şimdi başlıyor.